Het was weer ‘douwen’
Donderdag 24 februari 2011 @ 23:54
Gisterenochtend (woensdag dus) zijn we in aller vroegte naar het vliegveld gelopen. We lagen dichtbij de mangrove in de Fort de France bay, waar aan de andere kant meteen de landingsbaan is. Tussen de mangrove is zelfs nog een klein haventje. De localen hebben in de mangrove steigerplanken gemonteerd zodat ze van hun bootje, aan de zelf geïmproviseerde steiger, naar de kant kunnen lopen.
Het was een klein half uur lopen naar de vertrekhallen op de luchthaven. Eerst de koffers inchecken, dan een ontbijtje bij de Delifrance en toen was het tijd. We hebben Frits en Gerda uitgezwaaid bij de douane. Ik had het er toch wel slecht mee... Dat die drie weken zó snel gegaan zijn! Maar ja, dat is vaak als het leuk en gezellig is, dan vliegt de tijd!
Terug aan boord was het ineens wel heel erg stil. We zijn terug gevaren naar Fort de France waar ook de Vivente weer lag en we hebben samen uitgeklaard. Ik ben de hele dag van slag geweest, had ook meteen weer super last van heimwee. ’s Avonds hebben we bij de Vivente heerlijke nasi gegeten, wat de ‘pijn’ wel een beetje verzachtte.
Vanochtend was het weer vroeg dag, het doel was, voor het donker in Dominica. Het is hier namelijk ’s avonds rond zeven uur alweer donker. Achter Martinique leek de wind ons in de steek te laten, het was motoren met de zeilen, die weinig deden. Eenmaal tussen de twee eilanden trok de wind vet aan en ook de golven waren weer overduidelijk aanwezig. Met een koers van rond de 60 graden was het weer ‘douwen’, zoals ik deze koers oneerbiedig noem. Je vaart scherp, waardoor de snelheid soms niet is wat je zou willen en de golven komen schuin van voren. Voor mijn gevoel ben je dan heel de dag aan het ‘douwen’. Op zich was het wel een heerlijk dagje, voor dat we vertrokken (om 7 uur), regende het nog, daar hebben we vandaag verder geen last van gehad. Ook liet de snelheid ons nu ook niet in de steek en met een dikke 6 bft wind, stoven wij met meer dan 6 knopen snelheid naar Dominica.
We liggen voor anker bij Rosseau. Even kijken waar we moeten liggen? Hé, zie ik daar een NL’se vlag? Ja hoor, de AbelT! En ook de Irun (de Brazilianen) liggen hier. Samen met de Vivente en de Zwitsers die we in Mindelo hadden ontmoet hebben we bij de AbelT, gezellig geborreld. Wij mochten daarna nog lekker een prutje mee-eten bij de AbelT en zijn weer heerlijk bijgekletst.
PS De foto’s van Gambia zijn (eindelijk) geupload en de foto’s van Mayreau staan erbij.
geen reacties